Forma spódnicy pół kloszowej,ze skosu,pełny klosz.

Przed Wami kolejna garść informacji o spódnicach.
Jeśli chcecie poznać więcej szczegółów na temat wykonywania form spódnicy,to dziś napiszę o spódnicy szytej z pół klosza ,z koła(ze skosu).
Mamy różnego rodzaju spódnice, wiele by można pisać na ten temat,opisałam Wam już wykonanie
formy spódnicy podstawowej,teraz chcę opisać wykonanie formy spódnicy z koła,z pół koła
i pełny skos.
Modele spódnic pół kloszowych wykonuje się według formy spódnicy podstawowej.Formę podstawową-jeśli chce się mieć spódnicę własnego projektu lub wybraną z żurnala,burdy
-można przekształcić na formę fantazyjną z mniejszą lub większą ilością fałd,karczków,zakładek
lub marszczoną.
Spódnicę pół kloszową-kroi się z połowy koła(pod uwagę bierzemy przód i tył).
Potrzebne wymiary to obw. pasa,dł.spódnicy.Na spódnicę potrzebujemy dwie długości materiału
i dodatkowo 50 cm tak samo do spódnicy kloszowej.Spódnice kloszowe mogą mieć różne szerokości
Kroi się je z całego koła,z 1/2 koła lub 1/4 koła.W zależności od szerokości tkaniny możemy kroić
w kilku częściach,czyli w kliny.
Opis wykonania formy.


Długość materiału przecinamy na pół. Składamy każdą z części na skos na pół. Do wyliczenia promienia koła,aby wyznaczyć linię talii potrzebne nam są wzory:obw.pasa np.68cm minus4cm
podzielić na 3-w ten sposób obliczymy promień koła na zdjęciu wierzchołek trójkąta punkt 1do punktu 5(68cm-4cm=64:3=21,5cm),tyle wynosi nasz promień.W ten sam sposób odmierzamy
punkt od 1do 2 i od 1 do 3.Od punktu 2,3,5,odmierzamy długość spódnicy.Można dł.spódnicy odmierzyć w kilku punktach
Dobra rada.Na linii środka przodu i tyłu spódnicy powstaje pełny skos tkaniny,łatwo wyciągającej się.Z tego względu należy skrócić linię środka przodu i tyłu o 1cm.,równomiernie ścinając dolną 
krawędź formy i ponownie odrysujcie dół spódnicy.Podczas szycia dół,obrębek nie będzie się falował.
Najczęściej szyje się spódnice pół kloszowe dwu częściowe, gdyż tkaniny zazwyczaj nie mają takiej szerokości, by można było skroić pełne koło.
Można skroić pełne koło spódnicy wówczas, gdy szyjemy spódnicę krótką, a dół można wykończyć falbanką lub tkaniną kontrastową. Jeśli już chcemy skroić spódnicę z pełnym skosem, aby była ona jednoczęściowa wówczas bok, który nam powstanie czyli szew, wykonać można z tyłu, wtedy kroimy następująco. Obw. w talii np. (będę cały czas używała tych samych wymiarów, bo przecież szyjemy dla siebie) 68cm-4cm=64cm dzielimy przez 6= lepiej przybliżenie wykonać większe o 1 lub 2mm niż by był promień za mały, więc w przybliżeniu nasz promień koła w talii wyniesie 10,7cm.

Podczas rysowania formy pamiętajcie o dodaniu zapasów na szwy: 1,5cm na obręb (w skosie najlepszy jest jak najwęższy, wówczas dół nie będzie się skręcał, ja dodaję 6mm).
Na tym etapie chciałabym na razie zakończyć temat o sposobach krojenia spódnic. Ponieważ modeli spódnic jest wiele: spódnice marszczone, marszczone z karczkiem, z 4 klinów, z 6 klinów, spódnice z kontrafałdami, z rozporkiem, a także rozszerzane z 4 klinów, które kroi się podobnie jak spódnice z koła i wiele wiele innych. Następny krok w szyciu chcę opisać tj. w następnym poście, opiszę jak przygotować spódnicę do pierwszej miary i szycie od początku do końca. Dziś kończę moje lekcje na etapie form aby Wam nie mieszać w głowach. Przygotujcie formy, a szczególnie formę spódnicy podstawowej, przenieście ją na materiał, odrysujcie linie i przygotujcie do krojenia. Jeśli macie jakieś problemy przed krojeniem napiszcie, ja chętnie odpowiem.

Krok następny-Wykonanie formy(samodzielne)spódnicy podstawowej.

Sposób pobrania miar do przygotowania formy i krojenia.
1)Obw.pasa(talii)-odmierzamy w miejscu największego zwężenia tułowia.Następnie obliczamy 1/2obw.i 1/4obw.pasa.
2)Obw.bioder-poprzez pośladki,dokonujemy poziomo,obejmujący z tyłu największe uwypuklenie
pośladków a także jeśli jest brzuch,poprzez środek brzucha z przodu.
Tak samo jak w obw.pasa obliczamy 1/2 i 1/4 obw.bioder.
3)Dł. spódnicy- mierzymy od środka talii w dół, na taką długość jaką sobie zaplanowałyśmy (na gotowo po uszyciu) nie uwzględniając paska.
4) Długość paska - Pasek do spódnicy lub spodni musi odpowiadać obwodowi w talii, szerokość zależy od fasonu. Na guzik dodajemy 3cm.
Nasza spódnica to prosty model z tyłu na środku z pęknięciem (z rozporkiem).
Spódnica dopasowana do obwodu talii z czterema zaszewkami i szwami bocznymi. Na środku tyłu wszyjemy zamek błyskawiczny, może być zwykły lub kryty.
W talii pasek usztywniony włóknitexem (miękka fizelina).
Od lewej strony boku tyłu pasek zapięty będzie na jeden guzik. Od linii obw. bioder prosta linia lub lekko zwężana na tzw. ołówkową, lub dołem można poszerzyć lekko tzw. trapezowa, zależnie od tego jaki model chcemy uszyć.
Rodzaj tkaniny- wybór zależy od Pań, ja podczas mojego przygotowania wykorzystałam sztruks elastyczny i będę Panią na tej mojej tkaninie tłumaczyć krok po kroku sposób krojenia i szycia aż do wykończenia.
Jeśli macie rodzaj tkaniny wełno-podobną lub elanę o szerokości 140cm, a dł. spódnicy np. 70cm tak jak moja, norma zużycia naszej tkaniny wyniesie 80cm.
Przed krojeniem, tkaninę należy sprawdzić, jej dł i szerokość, zdekatyzować i oznaczyć błędy tkackie, farbiarskie i inne.
Tkaninę gładko uprasowaną układamy złożoną na pół, lewą stroną do wierzchu, na stole. Tam gdzie jest linia złożenia tkaniny będziemy rysować 1/4 naszego przodu spódnicy, ponieważ środek przodu nie przecinamy, kroimy w całości. Formę naszego tyłu spódnicy wykonamy po przeciwnej stronie materiału tam, gdzie jest brzeg fabryczny, ponieważ tył będzie się składał z dwóch części: lewej i prawej. Po środku tyłu będzie wszyty zsuwak, a na dole delikatny rozporek. Wszystkie środki w konstrukcjach ubioru jeśli są nieprzecinane zaznaczone są linia przerywaną. Tak dla informacji dla Pań, które korzystają z gotowych form chcę napisać, że wszystkie elementy wykroju danego modelu przypina się mocno szpilkami do tkaniny, uwzględniając zapasy na szwy i obręby. Pamiętajcie, że ostre nożyce to jeden z warunków prawidłowego krojenia. Tępe nożyce lub źle wyostrzone strzępią materiał i ściągają końce nitek. Podczas krojenia zwróćcie baczną uwagę, aby warstwy tkaniny nie usuwały się, cokolwiek byśmy nie kroili. Przesunięcie obu lub jednej warstwy materiału może być przyczyną pozostawienia zbyt małych zapasów na szwy w skrojonych elementach. Krojąc przody i tyły spódnic, bluzek lub sukienek dodaje się na szwy boczne 2-2,5cm, wokoło szyi 1cm, przy linii ramion 2cm, przy podkrojach pach i górnej linii rękawów 1,5cm. Na obręby dołów zostawia się 4-6cm. Należy pamiętać, że zbyt szeroki obręb, listwa, zniekształcają dolną linię ubioru.
Po wykrojeniu wszystkich elementów pozostawiajcie szpilki nadal w formie przypiętej do tkaniny, oznaczcie wszystkie kontury mydełkiem, obrysować.
Kontury form narysowanych na wierzchniej warstwie tkaniny najlepiej oznaczyć ściegiem pętelkowym. Jest to dokładniejsze i dobry sposób do przenoszenia potrzebnych linii i znaków z wierzchniej warstwy tkaniny na lewą.

Opis rysunku, samodzielne (tak jak obiecałam) wykonanie formy bez odrysowywania z czasopism lub burdy na każdą figurę. Każdy punkt opiszę.
Po pobraniu miar na tkaninie rysujemy prostokąty przodu i tyłu, na zdjęciu jest to zielony kolor, jest to 1/4 obw. bioder + 2,5cm na szwy boczne, tak, tak i na linii talii i na linii bioder pkt.2, pkt.3 oznacza dł. spódnicy na gotowo, natomiast na linii pasa odmierzamy 1/4 obw. pasa + 1,5cm na głębokość zaszewki pkt.7 w całości, 2,5cm pkt.8 na szew boczny, pkt.1 jest to obw. pasa z dołożonymi miarami zaszewek i szwów.
Pkt.4 jest linią prostopadłą od pasa do linii bioder, powinna prawidłowo wynosić od 16cm do 18cm w zależności czy osoba jest niska lub wyższa, jest to punkt potrzebny na odrysowanie łuku wyokrąglenia od pasa do bioder. Linia pasa z boku jest podwyższona o 2cm na wypukłość bioder. Linia pasa z boku jest podwyższona o 2cm na wypukłość bioder pkt.11. Pkt.9 jest to dł. zaszewek.
Ja do pierwszej miary jak i z przodu tak i z tyłu fastryguję zaszewki jedną krótszą drugą dłuższą, ta która lepiej leży na figurze tą szyję. Zazwyczaj dł. zaszewek w przodzie wynosi 14cm, a z tyłu można 16-18cm, z tym, że ku dołowi już szyjemy zaszewkę bardzo wąsko. Jeśli zwężacie spódnicę ku dołowi pamiętajcie o tym, iż na wysokości obrębka bok był prosty, nie do samego dołu zwężamy pkt.6, ponieważ obręb będzie węższy względem szerokości dołu spódnicy po podwinięciu. Jeśli nasz obręb ma być szerokości 3cm pkt.5 to już na wysokości boku od dołu odmierzamy 6cm i odrysowujemy linie prostą. Identycznie wykonujemy formę tyłu, z tą różnicą, że środek tyłu zaczynamy odrysowywać 3cm od brzegu tkaniny-pkt.10 (ja brzegi fabryczne ścinam w grubszych tkaninach natomiast w cienkich nie zawsze, zapytacie "dlaczego?", ponieważ brzeg fabryczny pod wpływem prasowania lub prania ściąga brzeg tkaniny, nie każdej, ale ja dla pewności ścinam i wolę wydziergać, aby później nie mieć problemu, podczas prasowania odbija się po prawej stronie.

Pasek, nie jest trudny do odrysowania, jeśli starcza tkaniny z szerokości można go skroić pomiędzy przodem, a tyłem, a jeżeli nie to pod naszymi elementami spódnicy, tak jak ja zrobiłam. Pasek powinno prawidłowo kroić się po długości tkaniny, ale jeżeli skroimy po szerokości to nic się nie stanie, usztywniony fizeliną nie będzie się kulił, ani nie będzie się wyciągał. Wówczas musimy uwzględnić szerokość paska przy zakupie tkaniny, wtedy kupujemy nie 70cm tkaniny, tylko 80cm. Pasek do spódnicy musi odpowiadać obwodowi talii, +3cm na guzik pkt.0. Do okoła paska dodajcie po 0,7cm na szwy i zszycie paska na końcach. Małym ząbkiem zaznaczcie środek przodu-pkt.12, jest to także szerokość paska zależna od fasonu lub jakie szerokości lubimy. Pkt.13  jest to dł. paska po dodaniu wszystkich cm potrzebnych do uszycia.

 Tak wygląda moja forma spódnicy na tkaninie, jeśli wyrównuję jakieś linie to stare przekreślam, aby w czasie krojenia ich nie uwzględniać.

 Głębokość zaszewek i dł. zaznaczam szpilkami pionowo, aby przenieść te punkty na drugą stronę przodu i tyłu.

W miejscu wbicia szpilek odrysowuję mydełkiem i w ten sposób mam przeniesione zaszewki na drugi bok przodu i tyłu.
Ciekawi mnie ile z Pań skorzystało z mojego wpisu, ponieważ bardzo się napracowałam aby dobrze i dokładnie opisać samodzielne wykonanie formy. Oczekuję komentarzy i pytań. Pozdrawiam.

Szyjemy spódnicę.Teoria

Czy czekaliście na moje wpisy?Mam nadzieję że tak,dlatego dziś zaczynam od razu,muszę nadrobić
zaległości.
Poznałyście Panie trochę tajników krawiectwa,możemy więc bez obawy,że zepsujemy materiał
przystąpić do szycia prostej spódnicy.
Wybrałam na początek prostą spódnicę, ponieważ uszycie jej nie sprawia zbyt dużo problemów,
ani w przygotowaniu formy a także w krojeniu.
Spódnica jest częścią ubioru okrywającego ciało od pasa(talii),do dołu.
Składa się z dwóch podstawowych części:przodu i tyłu.
W garderobie kobiecej spódnice przeszły sporą ewolucję.Spódnice mogą być:długie i krótkie,szerokie
i wąskie,marszczone i plisowane.Mają różnorodne przeznaczenie,wizytowa,sportowa,całodzienna...
Są częścią składową w komplecie,noszone do bluzki,swetra,kamizelki,jako kostium lub garsonka.
Spódnicę można uszyć z każdego rodzaju materiału.Gdy się zdecydujecie na określony model
musicie uwzględnić:rodzaj i przeznaczenie, budowę figury,odpowiedni materiał i dodatki oraz
właściwe techniki szycia.
Teraz napiszę Wam wykonanie poszczególnych czynności jakie trzeba wykonać przed przystąpieniem szycia spódnicy: 
1)Sprawdzenie wykrojów pod kątem ilości i jakości
2)Wyrównanie formy na podstawie pobranych miar z figury
3)Ważne,oznaczenie linii:środka przodu i tyłu,zaszewek,fałd lub cięć(są różne techniki oznaczenia
linii,-kredą,pętelkowanie lub po oznaczeniu odbijamy ich na drugiej przeciwległej części wykroju).
Bardzo często zastanawiamy się, ile tkaniny mamy kupić na uszycie spódnicy.Przede wszystkim  
musimy wziąć pod uwagę szerokość tkaniny i czy musimy dekatyzować przed krojeniem.
Jeśli materiał jest podwójnej szerokości(a teraz prawie wszystkie są podwójnej szerokości,rzadko się zdarza szerokość pojedyńcza),to liczymy jedną dł. spódnicy,dodając na szwy i obręby(listwa)około
10cm.Należy także brać pod uwagę wzór tkaniny,szyjąc spódnicę z tkaniny o dużych wzorach
(motywy jednokierunkowe,krata,lub wzory symetryczne)należy kupić około 20cm. więcej.
Tkaninę wełnianą lub wełnopodobną dekatyzujemy poprzez prasowanie,prasując ją gorącym żelazkiem przez mokrą płócienną szmatkę,aż do wysuszenia zaparzaczki.Len,bawełna,te tkaniny się kurczą przed szyciem najlepiej uprać.Wówczas nie będziemy się obawiać,że potem po zmoknięciu
lub po pierwszym praniu się zniekształci.Nylonu i jedwabiu nie musimy dekatyzować,ponieważ się
nie zbiegają.
Ułożenie formy na tkaninie:
Tkaninę przed krojeniem składamy na pół po długości prawą stroną do prawej,tak abyśmy lewą stronę mieli na wierzchu.Znalezienie prawej strony ułatwi nam brzeg fabryczny po obu stronach
naszego materiału.Brzeg fabryczny po prawej stronie jest bardziej gładszy i wyraźniejszy.
Określenie prawej strony tkaniny nie ma problemu  w tkaninach z włosem,natomiast
w tkaninach kolorowych ,kolory i wzory po prawej stronie są bardziej wyrażniejsze.
Zazwyczaj formy przedstawiają pół przodu i tyłu,dlatego materiał składamy na pół,prawą stroną do środka Wszystkie części formy kroimy wzdłuż (po długości)krojenie po szerokości jest raczej nie
wskazane.Spódnicę z fałdami,lub wszelkie modele asymetryczne kroimy na pojedyńczej tkaninie,
formę układamy na prawej stronie tkaniny.W tkaninach gładkich,jednobarwnych,o wzorach
niesymetrycznych(kropki,kwiatki)formę układamy dowolnie.
Więcej trudności mogą sprawić nam tkaniny o wzorach symetrycznych,podczas krojenia takich tkanin musimy uważać,aby wszystkie części formy były ułożone w jednym kierunku wzoru.Dla
uzyskania korzystnych efektów można poszczególne elementy spódnicy np.kieszenie,patki,karczek,pliski-kroić z tkaniny ułożonej ukośnie.
Lecz uwaga:spody lub wkłady usztywniające kroimy po długości.Przy spódnicy ze sztruksu,
aksamitu formy można ułożyć "pod włos"tkaniny,wyjdzie nam ciekawszy efekt.Tkaniny w pasy
można układać tworząc ciekawe kompozycję wszystko zależy od naszej wyobraźni,efekt końcowy w ubrankach dziecięcych wygląda bardzo ładnie.
Przygotowałam Panie teoretycznie zanim przystąpicie do szycia spódnicy krok po kroku.
Rady które Wam napisałam uważam za bardzo istotne i ważne.Nie chciałabym abyście popełniały
błędy od samego początku szycia, bo to by Panie mogło zniechęcić do dalszej nauki.Czy pomyślałyście kiedyś że można tak dużo wiedzieć tylko o jednej sztuce naszej garderoby,jaką jest spódnica.Jest to minimum wiadomości,napisałam najważniejsze,mogłam o czymś zapomnieć.Jeśli
coś pominełam istotnego to proszę pytajcie w komentarzach.Będę się starała odpowiedzieć na każde
uwagi i pytania.

Następny post zacznę już z mety od pobrania miar potrzebnych do uszycia spódnicy i krok po kroku wykonanie formy,krojenie i omówię sposób szycia.

Rady które napisałam o tkaninach o sposobie  układania formy,tak samo stosuję do krojenia spodni,
sukienek,bluzek,żakietów i.t.p.
Pytajcie,ja odpowiem.
 

Zmartwienie

Wybaczcie,parę dni mnie nie będzie mam wnuczka w szpitalu,ma 8 -em miesięcy.
Dyżuruję przy nim na zmianę z córką.Mój mąż zajmuje się w tym czasie wnuczką 4 latka.
Więc,wybaczcie moje fanki,ale opieka w szpitalu tak małym dzieckiem jest bardzo mecząca.
Zachorował na Rota wirus.Obecne dni są najgorsze.
Mam nadzieję że wszystko będzie dobrze i wrócę do Was.Bądzcie cierpliwe.
Dziękuję z góry za wyrozumiałość.

Obróbka klejowa odzieży

Czy trudne było ćwiczenie?
Obecnie mam nie lada zadanie do wykonania.Uszyć taki żakiet mojej córce.

Już materiał wybrałyśmy,teraz muszę wykonać formę,dokupić dodatki,no i zacząć szyć,córka ma
rozmiar 38.Materiał o nazwie"BAWEGA"
Bardzo ważnym dodatkiem przy szyciu żakietu,jest zakup odpowiedniej fizeliny.
Dziś właśnie chcę Wam miłe Panie o tym napisać.
Fizelina zwiększa trwałość i estetykę wyrobu.Usztywnia niektóre elementy i nadaje im stabilność
Wzmacnia,zabezpiecza przed rozciąganiem,rozerwaniem i strzępieniem.
Usztywniamy pasek do spódnicy lub spodni.Proces klejenia polega na tym,że połączenie materiałów
odzieżowych następuje poprzez rozprowadzenie pomiędzy warstwami materiałów fizelinę,lub sztywne płótno.Strona po której jest klej przykładamy do lewej strony tkaniny danego elementu naszej odzieży.Podklejony materiał wierzchni pozostaje bez bez zmian.Usztywniamy mankiety,
kołnierze,obłożenia,plisy,dekolty,także wzmacniamy podkroje ,pach i boki.W żakietach usztywniamy
doły rękawów a i nie raz całe przody.
Ogromnie ważnym problemem jest dobór właściwej temperatury prasowania.W zależności jaką fizelinę używamy,trzeba bardzo uważać podczas zgrzewania,nie pociągajcie żelazkiem po fizelinie bo ją zniekształcicie,wykonujcie ruchy z góry na dół i najważniejsze nie używamy pary podczas klejenia.
Jeśli chodzi o zakup fizeliny to ja mogę radzić tą jaką ja używam od lat,kupuję ją razem z tkaniną,fizelinę cienką niemiecką.Do pasków używam sztywniejszą a także do mankietów i kołnierzy
Pamiętajcie moje rady.
1.Nie krójcie nigdy fizeliny takiej wielkości jak elementy danego wyrobu,zawsze o 2mm.mniejszą,aby się nie kleiła do deski od prasowania.
Napiszcie do mnie co chcecie wiedzieć?

ORĘBY-wykończenie brzegu odzieży

Zaniedbałam Panie uczące się szycia..
Ale pamiętałam,i solidnie się przygotowałam do następnej lekcji.
Zaczynamy następny krok szycia samodzielnego.W zależności od tkaniny doły spódnic,spodni,
sukienek typu sportowego,bluzki, koszule,doły wykończyć można:obrębem zwykłym podszytym na
maszynie,przestębnowanym,odszyty pliską skośną i podszyty ściegiem krytym,doszytą tasiemką
i podszytą od lewej strony(szczególnie tak odszyte doły, występują w męskich spodnich od
garniturów.Aby obręb układał się prawidłowo należy go równo,starannie zafastrygować co to znaczy
(jeżeli nie wszystkie Panie wiedzą co to jest fastryga ,napiszę krótko,fastryga jest często stosowana przed szyciem,przy łączeniu dwóch warstw tkaniny,wykonuje się ją igłą ręczną,fastryga ułatwia szycie szwów danego elementu )wizualnie wygląda tak
                       - - -  lub większe skoki ~~  ~~  ~~  ~~ ~~~ .           Piszę o fastrydze dlatego bo gdy mi
dzisiaj córka pomagała robić zdjęcia,zapytała a co to jest? więc jej wytłumaczyłam tak jak Wam
i zrozumiała.
Dziś poznacie obręb zwykły.Ma zastosowanie w bieliźniarstwie,przy wykończeniu bielizny osobistej i tym podobnym.
Brzeg tkaniny podwija się na 0,3-0,5 cm.Po załamaniu obrębu i zafastrygowaniu,należy przestębnować na maszynie.
Aby te moje szczegółowe wskazania dokładnie sobie przyswoić,należy robić próbki na materiałach.Nie wystarczy tylko przeczytać i przejrzenie zdjęć.Rady te kieruję przede wszystkim
do Pań nie mających wprawy w szyciu, nie powinny Panie ,poszczególnych,nieznanych sobie elementów wykonywać bezpośrednio na szytym ubiorze.
Do nauki należy wybierać materiały tanie i nie sprawiające kłopotu  podczas szycia.

 

 

Jeśli macie w domu obrusy poplamione lekko,których już nie używacie, bardzo łatwo można je wykorzystać do ćwiczeń
Skrójcie obrus na różne wielkości ściereczki które wykorzystacie w kuchni na co dzień  tak ja to zrobiłam.Mała uwaga:jeśli nie macie takich obrusów,
kupcie w ciucholandzie poszwę z flaneli,za 2,4 zł. będziecie miały 4 m.tkaniny do wykorzystania.
Ja tak robię,wybieram ładne kolorowe,ponieważ mój limit obrusów się wyczerpał.
To ćwiczenie pomoże Wam udoskonalić technikę szycia obrębów,podwójna korzyść,nauczycie się
szyć,to nic jeśli pierwsze sztuki obrębów będą krzywe nie zrażajcie się,przecież to tylko ściereczki,
nikt nie zauważy,no chyba że mąż.

 Tak wygląda prawidłowo uszyty obręb,zobaczcie jak jest wykonany róg ściereczki

Możecie w taki obręb zamiast fastrygi ręcznej,powpinać szpilki,poziomo w kierunku obrębka.Moja maszyna szyje po szpilkach nie muszę ich wypinać.Pamiętajcie o zawieszce,wsuwamy ją do środka
obrębka.Na niej zawiesimy naszą ściereczkę.

 Jednak najlepszym sposobem jest wykonanie fastrygi.Szyje się wygodniej,równo i szybciej.

Gotowy obręb wraz ze sznureczkiem. Trochę się faluje bo szyłam po szpilkach.

Możecie także obrębić na owerloku,lub zygzakiem,o gęstym ściegu,wprawicie się w obsłudze overloka i zygzaka,można  brzeg tkaniny podwinąć 0.5 cm.raz i wydziergać.Wypróbujcie kilka sposobów.

Nauczcie się wyokrąglać rogi,przyda się Paniom ta sztuka na później.

 Tak ja uszyłam ściereczki dla siostrzenicy,na nowe mieszkanie,wykorzystałam ścieg owerlokowy
w mojej maszynie,podwinęłam raz brzeg tkaniny na 0.5 cm wydziergałam,wyhaftowałam rogi.

 Wykonałam kilka na różne sposoby.

Tak wyglądają gotowe,mam nadzieję że będą się podobały siostrzenicy,ale znając ją na
pewno się ucieszy.

Są to gotowe obręby w wyrobach, w pościeli odszywa się obrębki o szerokości 3 cm.Na dolnym
zdjęciu obrębiłam szalik dla mamy męża,lubi szaliki i chusteczki.
Na innych blogach Panie proponują zaczynać szycie od małych poszewek na jasiaki ale dla Pań
początkujących łatwiej opanować szycie jest na prostych rzeczach.
Po opanowaniu szycia obrębów łatwiej Wam będzie uszyć inne wyroby.
Szyjcie krok po kroku razem ze mną.

Napiszcie czy miałyście problemy przy wykonaniu ćwiczenia nie taki diabeł straszny jak go malują.

Moje doświadczenia-dobre rady

Wszystkie moje doświadczenia w sprawie szycia,będę Wam co jakiś czas opisywała w krótkich
radach.
Mój pierwszy błąd popełniłam zaraz po ukończeniu szkoły Zawodowej,zapomniałam o tym
że sztruks jako tkanina z włosem kroi się w jednym kierunku. Wszystkie elementy wykroju(kroiłam spodnie),odwracałam tył odwrotnie niż przód,dopiero po pierwszej mierze zauważyłam mój wielki błąd.Każda nogawka spodni cieniowała się,zniszczyłam 1.50 cm.materiału.Więcej razy już nie popełniłam takiego błędu.

Pamiętajcie miłe Panie sztruks,welur,aksamit,wszystkie tkaniny z włosem kroimy każdą cześć wykroju w jednym kierunku,włosem na dół, jak mówiła moja bardzo dobra  profesorka, w takim kierunku jak pada deszcz   czyli z góry na dół.

Chociaż niektóre moje koleżanki kroiły odwrotnie,ponieważ ,odwrócony włos
w sztruksie lub w aksamicie jest ciemniejszy i ładniej wygląda,ale wszystkie załamki nie wyglądają
efektownie.            Prawidłowe krojenie plisek skośnych.
 Na zdjęciach przedstawiam jak prawidłowo kroić skośne pliski,są to paski tkaniny skrojone ukośnie
do prostego kierunku nitek tkaniny.Ich formowanie ułatwia rozciągliwość i elastyczność.Taką pliską
można wykończyć podkrój szyi,pachy a nawet dół spódniczki czy też dół rękawów.

szerokość plisek możemy oznaczyć przy pomocy miarki wyciętej z kartonu,w kartonie po jednej stronie wycinamy ząbki co 3 cm. i przenosimy w ten sposób przygotowaną miarkę mydełkiem na materiał,kroimy ostrymi nożyczkami.Pamiętajcie o nieco szerszym skrojeniu plisek,ponieważ po zszyciu i rozprasowaniu stają się troszkę węższe.

układamy narożnik tkaniny po przekątnej,pliski skośne należy kroić bardzo dokładnie zwracając uwagę na prawidłowy skos i na jednakowo odmierzoną szerokość,pierwsza linia,wyznaczająca cięcie pliski, powstanie z założenia po przekątnej narożnika kwadratu uprasowanej tkaniny.Po rozłożeniu zaznacza się linię mydełkiem linię załamania.Równolegle do pierwszej linii odmierzamy szerokość plisek następnych tyle ile nam potrzeba do wykończenia danego elementu stroju.

Oba brzegi skrojonych plisek powinny tworzyć linię ciągłą.
Przy zszywaniu plisek krótkie brzegi o prostym kierunku nitek składa się prawymi stronami do środka tak,aby ostre narożniki wystawały z każdej strony.     .Zaprasowywanie szwów przez papier.
Jeśli chcecie rozprasować szwy, nie zostawiając śladów na prawej stronie tkaniny,wytnijcie przed
prasowaniem cienkie paski z papieru pakowego,do pieczenia,wsuńcie pasek pod zapas szwów po obu stronach szwa na pewno  nie będzie śladu po prawej stronie.Podobnie prasuję zaszewki w grubszych tkaninach.                                       Likwidowanie zakładek z przodu spódnicy lub spodni.
Jeśli chcecie  zlikwidować zakładki z przodu spódnicy lub spodni,najpierw o odprujcie pasek nad szwami bocznymi,potem nadprujcie szew boczny do wysokości bioder.Rozprasujcie zakładki w spodniach kant,(ponieważ po przeróbce zmieni on swoje miejsce)W miejscu zakładek uszyjcie po
jednej zaszewce,(można zrobić dwie ale węższe)Następnie odwróćcie spódnicę lub spodnie na lewą
stronę,ułóżcie płasko i pospinajcie szwy boczne szpilkami.Przymierzcie odwrócone na lewą stronę
i na swojej figurze dokładnie dopasujcie w biodrach i na linii pasa,potem sfastrygujcie szwy odwróćcie na prawą stronę i jeszcze raz przymierzcie.Gdy wszystko będzie dobrze pozostało tylko
zszyć szwy, w spodniach zaprasować nowy kant na przodzie,i wszyć na nowo pasek w kierunku
przodu lub zrobić dodatkowy szew przy szwie bocznym ,nadmiar paska uciąć,i podszyć pasek,od
lewej strony do prawej,po prawej stronie ładnie przestębnować kantem paska.Po uprasowaniu
nawet nie będzie widać przeróbki.Nie wiem jak Wy,ale ja nie cierpię zakładek,szczególnie
w spodniach. Zdjęcia  tej przeróbki będą na zakończeniu mojego wpisu.
Igły do szycia maszynowego  najlepiej mnie się sprawdzają niemieckie,nie tępi się szybko czubek,są wytrwałe bo wykonane są z dobrej stali.Do maszyn domowych stosuje się igły półpłaskie.Najlepiej
stosować obojętnie z jakiej tkaniny szyjemy,z końcówką czubka igły kulkową, do streczu lub jersey(dzerseju, ) ja stosuję je już od lat .
Ponieważ podczas prucia nie zostawiają śladu i nie przecinają nitki w tkaninie,można szyć i pruć i nic
się nie uszkodzi.Do tkanin bardzo cienkich (jedwab,szyfon lub atłas)mam o grubości 80-ątki,
natomiast pozostałe tkaniny obojętnie czy to dzins czy sztruks używam 90-ątki.Grubszymi igłami nie
szyję, gdyż nie chcę sobie uszkodzić płytki ściegowej.
Obecne maszyny mają w wyposażeniu igły a także jeden komplet igły podwójne,stosuje się je do wzmocnienia ściegu oraz do uzyskania efektu dekoracyjnego,t.z.w.stębnówka podwójna.
Jeśli maszyna przepuszcza ścig,igła może być lekko krzywa trzeba wymienić na nową,lub nitka
zrywa,oznacza to że zbity jest czubek igły,wówczas także trzeba wymienić igłę.
Jeszcze jedna ostatnia na dzisiaj rada.Gdy już szyjecie wyrób,po wszystkich miarach i przeróbkach
każdy szew na początku i na końcu wzmacniajcie,po przeszyciu trze,czterech ściegów zróbcie tak
zwany rygielek(przyciskiem szycia wstecz ),jest wzmocnienie szwa aby się nie pruł.
Gdy będziecie przecinać  wykonaną dziurkę,zaczynajcie od jej środka,natomiast w rygielek wsuńcie
szpilkę po środku ,aby zabezpieczyć przed przecięciem.Użyć przecinaka do przecięcia dziurki
w kierunku szpilki,wówczas na pewno nie przetniecie ściegu dziurki.       ZDJĘCIA O KTÓRYCH WSPOMINAŁAM WCZEŚNIEJ.

Tak jak już pisałam pokazuję Wam zdjęcie z likwidowania zakładek,umyślnie uszyłam nićmi jasnymi abyście widziały  różnicę przed uszyciem i po,jest to szew boczny wraz z zaszewką.

Na tym zdjęciu pokazałam jak wygląda zszycie paska,a także bardzo wyraźnie widać ścieg zamocowania szwu,w pasku, w zaszewce i na szwie bocznym.

A tak już wygląda bok spodni po usunięciu zakładek,po poprawkach,i wszyciu paska.Oczywiście tak nie będą wyglądać,muszę spruć jasne nici poświęciłam się dla Was abyście lepiej widziały.W poniedziałek spruje,i uszyje na nowo brązowymi nićmi(lubię pruć,nie denerwuję się).

r

Bardzo mi zależy,aby nauczyć Panie wszystkiego czego potrzebujecie do samodzielnego szycia. Zdaję sobie sprawę jakiego podjęłam się zadania ale dotrwam do końca i mam nadzieję wraz z Wami.
Chcę być absolutnie pewna że moje rady przydały się Wam więc piszcie w komentarzu,co jeszcze
Wam napisać tak jak to robią niektóre Panie.

Być piękna,kobietą z klasą,ropoznawalną.

Dziś piątek,przed nami trzy dni odpoczynku.Piątek zły początek,pamiętajcie o tym przysłowiu,ja w piątki nigdy nie szyję a szczególnie nie wykańczam żadnego modelu,no chyba że czas mnie goni,to w takim przypadku zostawiam końcową fastrygę,więc dziś nie

będę pisała o szyciu,ale mam ciekawy temat dotyczący nas kobiet.Moje myśli piszę z obserwacji,w wielu sytuacjach widziałam kobiety stylowe i te obrażające własne''JA''

Co nas czyni że czujemy się jak damy?Oczywiście elegancja,harmonia urody,stroju,słowa
i gesty.
Poczytajcie w sobotę mojego bloga w wolnej chwili,a szczególnie dzisiejszy artykuł.
Rzucam dziś wezwanie wszystkim Paniom!!!
Nie jest łatwe i proste być damą,kobietą z klasą,elegancką,ale wykonalne.Wiele sławnych
aktorek ,modelek,nie były od razu tym kim są obecnie.Poświęciły wiele aby stać się rozpoznawalne.Ubrać się z klasą, być piękną czy nie o tym każda z nas marzy.
Wszystkie kobiety jak świat długi i szeroki pracujące,zabiegane oczywiści nie zapominam 
o tych które pracują w domu,wychowujące dzieci,wychodzące na spacery z dziećmi(ukłon
w kierunku ich)muszą mieć swoją klasę.
Młode kobiety coraz mniej mają czasu dla siebie (może nie wszystkie ale w większości)by
być sobą,czerpać radość z tego co posiadają..
Znikają dobre maniery w stosunku do kobiet, brakuje mi eleganckiego tonu rozmowy,nie 
zabiegamy o wysoki poziom kultury słowa coraz mniej dźentelmenów a w piosence 
Maryla Rodowicz pyta"Ach, gdzie damy są".Goniąc o zachowanie coraz wyższego standartu życia zapominamy o sobie.
Czy potrafisz samokrytycznie ocenić stopień własnej kultury, sposób ubierania się,jak się 
poruszasz no i jak mówisz.
Odpowiedz proszę pozostaw dla siebie...Brak otwartości na racje innych.
Ale dość tych wymądrzeń bo zapewne to o czym piszę wie każda z Was ale napisałam 
te słowa gdyż tak odczuwam dzisiejszy klimat zachowawczy,czy zgadzacie się ze mną?
Jutro napiszę kilka rad o szyciu małe przeróbki i kilka innych pomocnych podczas szycia.
Miłego odpoczynku życzę należy się nam po przygotowaniach na święta.

 A zima wciąż nas nie opuszcza.

Tkaniny.

Co dobrego dały Wam moje nauki?Ciekawa jestem bardzo czy Wam pomogły moje pierwsze rady?
Tymczasem dziś chcę napisać troszkę o tkaninach .
Bardzo często słyszę rozżalone głosy-"cóż że tkanina jest ładna,ale nie praktyczna,po jednorazowym założeniu,gniecie się lub wypycha na kolanach lub w łokciu",lub po jedno razowym upraniu,zmechacona,jest duszna,i.t.d.Jeśli kupujemy materiał nie zastanawiamy się nad jego pochodzeniem ,z jakich surowców został wykonany,rodzaj wykończenia,narażamy się niekiedy na
niepotrzebne koszty i przykre rozczarowanie.A przecież każdy asortyment naszej garderoby muszą spełniać swoją rolę pod względem estetyki,higieny,wytrzymałości,jeśli fason i materiał podstawowy,dodatki będą dostosowane do warunków użytkowania.
Coraz częściej w szyciu stosuje się tkaniny z włókien sztucznych i syntetycznych.Wadą ich jest to,że
nie wchłaniają wilgoci,potu i są wrażliwe na wysoką temperaturę.Natomiast zaletą tych tkanin jest to że są wytrzymałe na rozrywanie,nie gniotą się.
Nasz ubiór powinien być wygodny,estetyczny wygląd,modny fason.Dlatego też musi być wykonany
z dobrze dobranej tkaniny.
Z płótna,teksasu,drelichu,sztruksu,szyjemy modele proste o charakterze sportowym,sukienka z kołnierzem,tunikę,wszelkie ubiory na szelkach,sportowe spódnice z kieszeniami lub karczkiem.
Z tkanin lekkich jak jedwab,muślin,batyst,atłas,uszyjemy modele suto marszczone,kloszowe,ozdobione falbankami.Bluzki letnie uszyjemy (batystu popeliny,etaminy,
kretonu.Sukienki lub bluzki wizytowe doskonale będą wyglądać z szyfonu lub jedwabiu.
Spódnicę plisowaną lub z kontrafałdami najlepiej uszyć z tkaniny wełnianej.Długo utrzymuje zaprasowania jest sprężysta i co najważniejsze nie gniecie się.Może też być wełna z elaną lub elanobawełną.Dzianiny elastyczne są kurczliwe przy prasowaniu gorącą parą,trzeba przed krojeniem taką tkaninę zdekatyzować(uprać w letniej wodzie)Podczas szycia zbyt grubą igłą spowoduje uszkodzenie oczek tkaniny,najlepsze igły są kulkowe niemieckie typowe do streczu lub dzerseju.
Przed prasowaniem szwów przeprowadżcie próbę na ścinku aby później nie płakać nad rozlanym
mlekiem.Przed przystąpieniem do krojenia tkaniny należy ją bardzo dokładnie obejrzeć.
Nie wykryty defekt n.p.dziurka,smuga albo plama,może po skrojeniu znaleźć się na przodzie sukienki,na tyle bluzki lub spódnicy obniżając wartość estetyczną naszego ubioru.
A teraz wybierzcie modele zaprojektujcie własny projekt bluzki,spódnicy lub sukienki i szukajcie
odpowiedniej tkaniny,pamiętając o swojej figurze i stylu.
Jeszcze dwa ,trzy posty pouczające,i będziemy małymi kroczkami zaczynać szyć. 

Efektowne szycie,z dobrą maszyną

O jej!Dziękuję za tak dużo komentarzy!
Zamiast odpisywać osobno na każdy postanowiłam dzisiaj napisać artykuł na blogu,ponieważ kilka
z Pań prosi o rady o tym samym charakterze,napiszę na blogu tym samym skorzystają inne Panie uczące się i te co już szyją.
Jaką kupić maszynę do szycia?Co prawda ja na "ŁUCZNIKU" szyłam 20 lat,ale w latach 70-ątych
i 80-tych nie było innych maszyn.
Jeżeli wiele z Pań szyje dla swoich pociech to dobra jest maszyna która ma kilka haftów lub ściegi ozdobne no i oczywiście robią dziurki.Zamiast kupować owerlok:,obecne maszyny mają bardzo ładne ściegi owerlokowe ,co prawda to nie to samo co owerlok ale dla własnych potrzeb wystarczające.Z kupnem owerloka  zaczekała bym do momentu ,gdy będziecie szyły dużo i na zarobek.
Gdy będziecie kupować nową maszynę ,kupujcie z chwytaczem rotacyjnym,w takim chwytaczu nie ma bębenka tylko jest koszyk na szpuleczkę,jest wygodniejszy w obsłudze niż w chwytaczu wahadłowym,ponieważ w chwytaczu wahadłowym umieszczamy bębenek wraz ze szpuleczką,bębenek ma tę wadę że trzeba naprężenie nici ciągle regulować,zależy jakimi nićmi szyjemy,raz grubsze raz cieńsze.W chwytaczu rotacyjnym tego nie ma,trzeba dobrze włożyć szpuleczkę,przeciągnąć nitkę według instrukcji,(kilka razy)a potem to już rutyna.
W najnowszych "Burdach"na ostatniej stronie jest bardzo dużo propozycji zakupienia maszyn.
Ja moją nową maszynę kupiłam przez internet osobiście pojechałam do Tarnobrzegu aby być pewną
wyboru zakupu.Kosztowała drogo (1650 zł.)ale po tylu latach szycia chciałam mieć dobrą i co najważniejsze praktyczną.Wyszłam z takiego założenia skoro mój mąż co jakiś czas zmienia samochody i to na coraz to droższe i lepsze dlaczego ja mam być gorsza,kupiłam taką o jakiej zawsze
marzyłam.Nie zrozumcie mnie żle,nie mam na myśli buntowania broń boże,tak było w moim przypadku.
Obecnie na dogodnych warunkach można kupić maszynę na raty(ja tak kupiłam owerlok).Życzę powodzenia w zakupie .Napiszcie do mnie czy Wam pomogłam w decyzji zakupu nowej maszyny
do warsztatu krawieckiego.

Kontynuowanie,zdejmowanie miar z figury.

Ciąg dalszy do poprzedniego wpisu.Goście niespodziewane,zaproszenie na wesele świeży wydatek.
O zdejmowaniu miar z figury można by pisać bardzo długo,uważam że to co ja sobie zanotowałam
bardzo Wam pomoże w dalszej nauce.Na początek zdejmujcie miary często na własnym dziecku,na
mężu,siostrze dotąd aż będziecie pewne że zdejmujecie je poprawnie (trzecia miara będzie równa czwartej).
Miary zdejmujemy z osoby rozebranej do bielizny,w ostateczności na cienkiej bluzce,by kształt formy zbytnio nie uległ zmianie.Przy zdejmowaniu miar zachowujcie swobodną postawę(stopy złączone,ręce spuszczone).Sztuczne ustawienie sylwetki może być przyczyną poważnych poprawek
w czasie pierwszej miary.

 Długość od podstawy szyi do obwodu talii(pasa),miara pośrodku przodu.

Możemy również zmierzyć dł. przodu od najwyższego punktu ramienia poprzez najwyższy punkt gorsu do środka przodu do linii pasa.(ja w ten sposób pobieram zawsze).

 Szerokość pleców na wysokości pach,

Dł.pleców od najwyższego punktu ramienia od strony szyi w dół do linii obwodu pasa.

Ta miara potrzebna nam będzie do uszycia spódnicy,sukienki,bluzki a także spodni.JEST to obwód
bioder,pobieramy ok.18 cm. poniżej talii(pasa) w najszerszym miejscu bioder,należy zwrócić uwagę
na wypukłość brzucha,miarę pobieramy luźno po linii wypukłości brzucha i wysokości siedzenia.

Talia,największego zwężenia tułowia.Obwód pasa zależny jest od rodzaju odzieży,może być bardziej
obcisły lub luźny.

 Ostatnia miara o której chcę Wam dzisiaj napisać,jest to obwód klatki piersiowej,inaczej prawidłowo
obwód gorsu sposób brania tej miary też jest ważny ,centymetr przesuwamy przez najwyższy punkt
gorsu zamykając luźno jego obwód,nie przypadkowo obok dałam rysunek z obwodem pasa mogą PANIE porównać obrazowo różnicę pomiarów.
Aby Paniom nie mieszać w głowach nie będę opisywać większej ilości miar.Gdy dojdziemy do
następnych etapów nauki potrzebne miary będę opisywać na poszczególnych modelach.
Jeszcze parę ważnych zdań na co szczególnie zwracać uwagę przy zdejmowaniu miar:czy dana osoba
ma proporcjonalną figurę,na rozbudowaną klatkę piersiową,czy sylwetka jest o budowie normalnej czy pochyłej.
Każda z wymienionych prze ze mnie sylwetka wymaga innej konstrukcji formy oraz pobrania dodatkowych miar.Ilość miar zdjęta z figury zależna jest od modelu,metody krojenia.Można ograniczyć do kilku podstawowych miar lub pobierać wiele miar bardzo szczegółowych.Tak na początek radzę Paniom dopiero uczącym się(bardzo szczegółowe zdejmowanie miar).
Wszystkie wymiary obwodów zapisujemy w połowie,natomiast długości w pełnej liczbie.
Wypraktykujcie samodzielnie to o czym Wam dzisiaj napisałam,jest to kolejny etap do samodzielnego szycia.Wpis dzisiejsze wyszedł mi dość obszerny,ale tego tematu nie da się napisać
w dwóch zdaniach chcę abyście były tak dobre w szyciu jak ja jestem tego WAM życzę z całego serca.Chętnie odpowiem na wszystkie pytania,proszę piszcie.

Prawidłowe pobranie miar z figury.

Zniecierpliwione?Na pewno,okres przedświąteczny dał mi trochę popalić.Odkurzanie,sprzątanie,gotowanie,pieczenie placków.Myślami jednak byłam przy Was
i robiłam krótkie notatki.

 Zdejmowanie miar z figury jest bardzo ważne,miarę pobierajcie z lekkim luzem.

 Długość rękawa mierzymy od końca ramienia poprzez łokieć do kostki nadgarstka.

Aby zmierzyć długość lub głębokość podkroju kroku w spodniach,należy siąść,i mierzymy od obwodu pasa do siedzenia krzesła.

 Obwód szyi mierzymy dość luźno u podstawy,tak jak przedstawiłam na rysunkach.

Plecy ,szerokość pleców 5 cm.poniżej pachy,jest to pomiar bardzo przydatny od szwa do szwa,ponieważ gdy odejmiemy tę miarę od miary ogólnej obwodu klatki piersiowej otrzymamy
prawidłowy obwód biustu od szwa do szwa.

Długość przodu od podstawy szyi do obwodu pasa.

Ciąg dalszy pobierania miar z figury w następnym poście.Przepraszam goście.
Jeśli czas mi pozwoli to nawet dzisiaj.