Krok następny-Wykonanie formy(samodzielne)spódnicy podstawowej.

Sposób pobrania miar do przygotowania formy i krojenia.
1)Obw.pasa(talii)-odmierzamy w miejscu największego zwężenia tułowia.Następnie obliczamy 1/2obw.i 1/4obw.pasa.
2)Obw.bioder-poprzez pośladki,dokonujemy poziomo,obejmujący z tyłu największe uwypuklenie
pośladków a także jeśli jest brzuch,poprzez środek brzucha z przodu.
Tak samo jak w obw.pasa obliczamy 1/2 i 1/4 obw.bioder.
3)Dł. spódnicy- mierzymy od środka talii w dół, na taką długość jaką sobie zaplanowałyśmy (na gotowo po uszyciu) nie uwzględniając paska.
4) Długość paska - Pasek do spódnicy lub spodni musi odpowiadać obwodowi w talii, szerokość zależy od fasonu. Na guzik dodajemy 3cm.
Nasza spódnica to prosty model z tyłu na środku z pęknięciem (z rozporkiem).
Spódnica dopasowana do obwodu talii z czterema zaszewkami i szwami bocznymi. Na środku tyłu wszyjemy zamek błyskawiczny, może być zwykły lub kryty.
W talii pasek usztywniony włóknitexem (miękka fizelina).
Od lewej strony boku tyłu pasek zapięty będzie na jeden guzik. Od linii obw. bioder prosta linia lub lekko zwężana na tzw. ołówkową, lub dołem można poszerzyć lekko tzw. trapezowa, zależnie od tego jaki model chcemy uszyć.
Rodzaj tkaniny- wybór zależy od Pań, ja podczas mojego przygotowania wykorzystałam sztruks elastyczny i będę Panią na tej mojej tkaninie tłumaczyć krok po kroku sposób krojenia i szycia aż do wykończenia.
Jeśli macie rodzaj tkaniny wełno-podobną lub elanę o szerokości 140cm, a dł. spódnicy np. 70cm tak jak moja, norma zużycia naszej tkaniny wyniesie 80cm.
Przed krojeniem, tkaninę należy sprawdzić, jej dł i szerokość, zdekatyzować i oznaczyć błędy tkackie, farbiarskie i inne.
Tkaninę gładko uprasowaną układamy złożoną na pół, lewą stroną do wierzchu, na stole. Tam gdzie jest linia złożenia tkaniny będziemy rysować 1/4 naszego przodu spódnicy, ponieważ środek przodu nie przecinamy, kroimy w całości. Formę naszego tyłu spódnicy wykonamy po przeciwnej stronie materiału tam, gdzie jest brzeg fabryczny, ponieważ tył będzie się składał z dwóch części: lewej i prawej. Po środku tyłu będzie wszyty zsuwak, a na dole delikatny rozporek. Wszystkie środki w konstrukcjach ubioru jeśli są nieprzecinane zaznaczone są linia przerywaną. Tak dla informacji dla Pań, które korzystają z gotowych form chcę napisać, że wszystkie elementy wykroju danego modelu przypina się mocno szpilkami do tkaniny, uwzględniając zapasy na szwy i obręby. Pamiętajcie, że ostre nożyce to jeden z warunków prawidłowego krojenia. Tępe nożyce lub źle wyostrzone strzępią materiał i ściągają końce nitek. Podczas krojenia zwróćcie baczną uwagę, aby warstwy tkaniny nie usuwały się, cokolwiek byśmy nie kroili. Przesunięcie obu lub jednej warstwy materiału może być przyczyną pozostawienia zbyt małych zapasów na szwy w skrojonych elementach. Krojąc przody i tyły spódnic, bluzek lub sukienek dodaje się na szwy boczne 2-2,5cm, wokoło szyi 1cm, przy linii ramion 2cm, przy podkrojach pach i górnej linii rękawów 1,5cm. Na obręby dołów zostawia się 4-6cm. Należy pamiętać, że zbyt szeroki obręb, listwa, zniekształcają dolną linię ubioru.
Po wykrojeniu wszystkich elementów pozostawiajcie szpilki nadal w formie przypiętej do tkaniny, oznaczcie wszystkie kontury mydełkiem, obrysować.
Kontury form narysowanych na wierzchniej warstwie tkaniny najlepiej oznaczyć ściegiem pętelkowym. Jest to dokładniejsze i dobry sposób do przenoszenia potrzebnych linii i znaków z wierzchniej warstwy tkaniny na lewą.

Opis rysunku, samodzielne (tak jak obiecałam) wykonanie formy bez odrysowywania z czasopism lub burdy na każdą figurę. Każdy punkt opiszę.
Po pobraniu miar na tkaninie rysujemy prostokąty przodu i tyłu, na zdjęciu jest to zielony kolor, jest to 1/4 obw. bioder + 2,5cm na szwy boczne, tak, tak i na linii talii i na linii bioder pkt.2, pkt.3 oznacza dł. spódnicy na gotowo, natomiast na linii pasa odmierzamy 1/4 obw. pasa + 1,5cm na głębokość zaszewki pkt.7 w całości, 2,5cm pkt.8 na szew boczny, pkt.1 jest to obw. pasa z dołożonymi miarami zaszewek i szwów.
Pkt.4 jest linią prostopadłą od pasa do linii bioder, powinna prawidłowo wynosić od 16cm do 18cm w zależności czy osoba jest niska lub wyższa, jest to punkt potrzebny na odrysowanie łuku wyokrąglenia od pasa do bioder. Linia pasa z boku jest podwyższona o 2cm na wypukłość bioder. Linia pasa z boku jest podwyższona o 2cm na wypukłość bioder pkt.11. Pkt.9 jest to dł. zaszewek.
Ja do pierwszej miary jak i z przodu tak i z tyłu fastryguję zaszewki jedną krótszą drugą dłuższą, ta która lepiej leży na figurze tą szyję. Zazwyczaj dł. zaszewek w przodzie wynosi 14cm, a z tyłu można 16-18cm, z tym, że ku dołowi już szyjemy zaszewkę bardzo wąsko. Jeśli zwężacie spódnicę ku dołowi pamiętajcie o tym, iż na wysokości obrębka bok był prosty, nie do samego dołu zwężamy pkt.6, ponieważ obręb będzie węższy względem szerokości dołu spódnicy po podwinięciu. Jeśli nasz obręb ma być szerokości 3cm pkt.5 to już na wysokości boku od dołu odmierzamy 6cm i odrysowujemy linie prostą. Identycznie wykonujemy formę tyłu, z tą różnicą, że środek tyłu zaczynamy odrysowywać 3cm od brzegu tkaniny-pkt.10 (ja brzegi fabryczne ścinam w grubszych tkaninach natomiast w cienkich nie zawsze, zapytacie "dlaczego?", ponieważ brzeg fabryczny pod wpływem prasowania lub prania ściąga brzeg tkaniny, nie każdej, ale ja dla pewności ścinam i wolę wydziergać, aby później nie mieć problemu, podczas prasowania odbija się po prawej stronie.

Pasek, nie jest trudny do odrysowania, jeśli starcza tkaniny z szerokości można go skroić pomiędzy przodem, a tyłem, a jeżeli nie to pod naszymi elementami spódnicy, tak jak ja zrobiłam. Pasek powinno prawidłowo kroić się po długości tkaniny, ale jeżeli skroimy po szerokości to nic się nie stanie, usztywniony fizeliną nie będzie się kulił, ani nie będzie się wyciągał. Wówczas musimy uwzględnić szerokość paska przy zakupie tkaniny, wtedy kupujemy nie 70cm tkaniny, tylko 80cm. Pasek do spódnicy musi odpowiadać obwodowi talii, +3cm na guzik pkt.0. Do okoła paska dodajcie po 0,7cm na szwy i zszycie paska na końcach. Małym ząbkiem zaznaczcie środek przodu-pkt.12, jest to także szerokość paska zależna od fasonu lub jakie szerokości lubimy. Pkt.13  jest to dł. paska po dodaniu wszystkich cm potrzebnych do uszycia.

 Tak wygląda moja forma spódnicy na tkaninie, jeśli wyrównuję jakieś linie to stare przekreślam, aby w czasie krojenia ich nie uwzględniać.

 Głębokość zaszewek i dł. zaznaczam szpilkami pionowo, aby przenieść te punkty na drugą stronę przodu i tyłu.

W miejscu wbicia szpilek odrysowuję mydełkiem i w ten sposób mam przeniesione zaszewki na drugi bok przodu i tyłu.
Ciekawi mnie ile z Pań skorzystało z mojego wpisu, ponieważ bardzo się napracowałam aby dobrze i dokładnie opisać samodzielne wykonanie formy. Oczekuję komentarzy i pytań. Pozdrawiam.